นิทานเด็ก

นิทานเด็ก
นิทาน โดย ลุงวิน
นิทาน เรื่อง ช้างฮัดเช่ย
กาลครั้งหนึ่งนาน มาแล้ว ณ ป่าแห่งหนึ่ง ที่อุดมไปด้วย ต้นไม้ใหญ่ น้อย มากมาย ป่าแห่งนี้ เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์นานาชนิดมากมาย ทั้งตัวโต และตัวเล็ก
เช้าวันหนึ่ง ในวันที่อากาศสดใส แสงแดดส่อนผ่านลงมาตามช่องว่างระหว่างใบไม้ ส่องกระทบพื้นดิน ด้านล่าง ที่ชุ่มชื่น ด้วย น้ำฝน ที่ตกไป เมื่อคืน ช้างเชือกหนึ่ง ชื่อ "พังน้อย" ซึ่งเป็น ช้างตัวเมีย ตัวโต แต่น่ารัก เดินดุ่มๆ มาตาม ทางเดิน ในป่า เหมือนมี เรื่องรีบร้อน จนพื้นดิน รอบๆ สะเทือน ไปหมด
ในขณะที่ "พังน้อย" เดินมา ก็มาพบกับ คุณแดง ซึ่งเป็น มดแดง เกาะอยู่ที่ กิ่ง ต้นมะม่วง ข้างทาง คุณแดง ตะโกนทักทาย พังน้อย ด้วยเสียง แหลมเล็ก ว่า "สวัสดีจ๊ะ พังน้อย นั้น รีบร้อนจะไปไหนหรือ?" คุณแดงถาม ด้วย ความสงสัย
พังน้อยหยุดเดิน และ ตอบกลับมา ด้วยเสียง แหบแห้งว่า "สวัสดีคะ น้องแดง พังน้อย กำลังจะไปหา คุณหมอฮูก เพราะ เมื่อคืน ตากฝน เลยเป็นหวัด จามทั้งคืนเลย" พังน้อย ตอบกลับมา ด้วยเสียงแหบๆ คุณแดง ถามต่อด้วย ความสงสัยว่า " พังน้อย จามที่ว่า นี้เป็นอย่างไรละ ไม่เคยเห็นเลย" ช้างน้อย ตอบว่า." จามก็คือ ฮัดเช่ยไง แบบ ฮาด.. ฮาด ฮัดเช่ย" พังน้อย พูดยังไม่ทัน จบประโยค ก็จามออกมา ครั้งใหญ่ ลมจาม ของ ช้างน้อย นั้น พัดเอา คุณแดง ปลิวลอยออกไป ออกไป . . . . ออกไป . . . . ไกล . . . . มาก
คุณมด ปลิวลอย ออกไป จนกระทั้ง ตกลง ข้างสระน้ำ ที่มี คุณก๊าบ เป็ดน้อยว่ายน้ำอยู่ คุณก๊าบ ตกใจ จนสะดุ้ง ร้องถามออกไปว่า."คุณแดง บินได้ ตั้งแต่เมื่อไรกัน?"คุณแดง ที่ยังจุกอยู่ พูดเสียง อ่อยๆเบาๆ ตอบกลับมาว่า "ไม่ได้บินได้หรอก ถูก ลมจาก ฮัดเช่ย ของ คุณพังน้อย พัดมา นะ"คุณก๊าบ จึงถามต่อ ด้วยด้วย ความสงสัยว่า "ฮัดเช่ยที่ว่านี่ คืออะไรกัน"คุณแดง ตอบว่า "ไม่รู้เหมือนกันยังงงมึนอยู่เลย คุณก๊าบ ไปถาม พังน้อยเองดีกว่า "
สัตว์ทั้งสอง จึงเดินทาง ไปหา พังน้อย ที่ยังเดินทางไปไม่ถึง ร้านคุณหมอฮูก เมื่อพบ พังน้อย คุณก๊าบ ได้ถาม พังน้อยว่า "เห็นคุณมด บอกว่า ถูกฮัดเช่ย ของ พังน้อย พัดกระเด็นไป ไอ้ฮัดเช่ยเป็น อย่างไรหรือ"พังน้อยตอบว่า "มันเป็น อย่างนี้ไง คือ ฮาด. ฮาด ฮัดเช่ย.."แล้วลม จากงวง ของ พังน้อย ก็พัดเอา ทั้งคุณแดง และ คุณก๊าบ ปลิวไป สัตว์ทั้งสอง ถูกลมนั้น พัดมาตกที่ ทุ่งหญ้า ตรงหน้า คุณปุกปุย กระต่ายน้อย ตัวหนึ่ง
กระต่ายน้อย รู้สึกตกใจมาก จึงถามขึ้นว่า " คุณก๊าบกับคุณแดง เป็ดกับมด บินได้ตั้งแต่เมื่อไรกัน? "สัตว์ทั้งสอง รีบตอบ ทั้งที่ ยังจุกอยู่ว่า "ไม่ได้บินได้หรอก ถูกลมจาก ฮัดเช่ย ของ พังน้อยพัดมานะ"คุณปุกปุย จึงถามต่อ ด้วยด้วย ความสงสัยว่า "ไอ้ฮัดเช่ย คืออะไรกัน" แดงกับก๊าบตอบว่า "ไม่รู้เหมือนกันยังงงมึนอยู่เลย คุณบุกปุยไปถาม พังน้อยเองแล้วกัน"
สัตว์ทั้งสามจึงเดินทางกลับไปหา พังน้อย ที่เดินทาง เกือบถึง ร้านคุณหมอฮูก อยู่แล้ว
เมื่อ พบพังน้อย คุณปุกปุย จึงถามพังน้อยว่า "เห็น คุณก๊าบกับคุณแดง บอกว่า ถูกฮัดเช่ยของ พังน้อย พัดกระเด็นไป ไอ้ฮัดเช่ยเป็นอย่างไรหรือ? " คุณพังน้อยจึงตอบคุณปุกปุยว่า "มันเป็นอย่างนี้ไงคือ ฮาด. ฮาด ฮัดเช่ย. "
พังน้อยจามออกมาครั้งใหญ่ คราวนี้ ลมจาก งวง ของ พังน้อย ก็พัดเอา ทั้งคุณแดง และ คุณก๊าบ ปลิวไปอีก ครั้งหนึ่งแต่ คุณปุกปุย ละเป็น อย่างไร? คุณปุกปุย ไม่ได้ถูกพัดไป เพราะได้กระโดดหลบลมฮัดเช่ยของพังน้อยได้อย่างทันท่วงที
ส่วนคุณแดง และ คุณก๊าบ ครั้งนี้ ถูกลมจาม พัดปลิวไป ตกที่หน้า ร้านคุณหมอฮูกพอดี และ ทั้งสองต้องรับการ รักษาตัว จาก อาการ บอบช้ำ ที่ตกลงมาจากฟ้า และอาการหวัด ที่ติดจาก คุณพังน้อยอีกด้วย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อเราพบ คนที่เป็นหวัด จะต้องหลีกเลี่ยง อย่าให้ถูก ลมจาม ของคนๆนั้น แม้ว่าจะ ไม่ถูก ลมพัดไป เหมือนอย่าง คุณแดง และ คุณก๊าบ แต่อาจทำให้ ติดเชื้อหวัด จากคนๆนั้นได้นะ จ๊ะ . . .